0

Hij gaf haar zeven steken

Geplaatst door Johan op 20 juli 2016 in cahiers, liedbladen, liedboeken, liederen, Over Liefde & Verdriet, Over Moord & Rampen |

Een zeer oud thema dat we ook terugvinden in kinderdansjes (!) uit grootmoeders tijd, zoals “Anna, waarom weende gij?”

De tekst baseerden we hoofdzakelijk op een oud liedblad dat afgedrukt stond – zonder wijsaanduiding – in het “Groot Geïllustreerd Keukenmeiden Zangboek” van Jaap van de Merwe.

Schermafbeelding 2016-04-06 om 16.49.22
Andere liedbladen dragen als titel “Van een jongeling van achttien jaar” en Harry Franken vond het terug als “Er was een meisje van achttien jaren”. Hij kon een melodie optekenen zoals die aan hem werd voorgezongen door “Kee van de Moosdijk-van Loenhout te Waalre”.

Schermafbeelding 2016-04-06 om 16.48.02
Wat had het meisje misdaan dat ze ter dood werd gebracht? Heel simpel: zij was ongehuwd en zwanger ; die “schand” kon de jongeman niet verdragen, hoewel hij er toch zelf mee verantwoordelijk voor was. De gruwelijke oplossing was dan: moeder en ongeboren kind vermoorden, liever dan de publieke opinie (en de strenge kerkelijke overheid) te moeten trotseren. Ha, die “goede oude tijd”…

De zeven steken

Hij was een jongeling van achttien jaren
die bij zijn meisje de liefde kwam verklaren.
Maar toen hij haar had van haar eer ontrukt
liet hij haar zitten in een diepe druk.

Des morgens kwam hij aan om haar te spreken,
men zag haar tranen van de droefheid blinken,
Zij sprak jongman, ziet wat u doet,
Hetgeen ik draag is van uw vleesch en bloed.

Hij nam haar dadelijk mee naar buiten
Al in het groen, waar al die vogels fluiten.
Hij nam haar mee naar een rivier,
En sprak uw rustplaats die is hier.

Hij heeft haar dadelijk vastgegrepen
En nam een mes en gaf haar zeven steken.
Ja, zeven steken, zij viel voor zijn voet,
Zij lag te baden in haar jeugdig bloed

Adieu, mijn vader, adieu, mijn moeder,
Adieu, mijn zuster, adieu, mijn broeder.
Nu ga ik scheiden van de wereld af,
En ik ga rusten in het duister graf.

Ziet nu zo’n moordenaar ginder eens lopen
Geen rust of duur om nog iets te verhopen
Nu loopt hij met zijn ogen vol getraan,
En kan zijn leven lang ’t gevang in gaan.

Partituur * De zeven steken *
      1. instrumentaal

Tags:

Plaats een antwoord

HTML-code is niet toegestaan (pech voor SPAMmers)

HTML-code niet toegestaan
Form filling spam bots are redirected to the FormSpammerTrap.com web site.

Loading...

Verstuur uw reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Copyright © 1967-2024 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com