0

Een van de twee naar het wezengesticht

Geplaatst door Johan op 18 maart 2021 in liedbladen, liederen, Over Armoede & Drank |

Een aangrijpend dilemma: vader – de kostwinner – is gestorven en moeder kan maar 1 van de 2 kleine kinderen voeden. Wie mag er blijven en wie niet? De gekozen oplossing onthult marktzanger Frans Jacobs aan het eind van zijn lied, gezongen op de wonderwel passende melodie van “La femme à la Rose”.

Een van de twee naar het wezengesticht

864 [A] Frans Jacobs [C] Gaston Gabaroche

Twee kleine wichtjes zo teder
die sliepen in ’t bedje heel zacht.
De moeder, bedrukt, gans te neder,
de klok sloeg twaalf uur in den nacht.
Wie moet ik van u nu gaan nemen?
sprak wenend de weduwe vrouw,
’t is morgen als het klaar zal wezen,
het is beslist door vaders rouw.

Ja morgen, morgen al wellicht,
moet een van bei in ’t weesgesticht.
Uw moedertje, lieve kleinen,
lijdt daardoor zovele pijnen.
ik heb u beiden toch zo lief
en toch wordt gij gescheiden, ziet.
Ze kniesde zo maar de ganse nacht,
wijl zij zo sliepen zacht.

Gans afgemat van het wenen
verdween er zo droevig den nacht.
Het offer dat moeder moest geven
was wreed, en met gebroken hart
zo smeekte zij den Albehoeder:
Red mij van die vrees’lijken strijd.
Ik sta hier alleen als hun moeder
die door dat scheiden toch zo lijdt.

Moeder waar leidt gij ons henen?
Het is toch zo koud op de straat,
sprak een van de meisjes verlegen
zie in uw ogen blinkt een traan.
Ik heb u zo lief arme kleine
wees moedig, gij zijt ’t oudste kind;
gij moet van uw zustertje scheiden,
sprak d’arme vrouw zo droef verblind.

Zij ijlde voort zonder schromen
met hare twee kinders zo klein
als zij aan ’t gesticht was gekomen
dat was voor haar de grootste pijn.
Zij zag nog eens goed naar hun wezen
opeens riep zij uit: liever dood
dan een van mijn kinders te geven
al lijden wij zo hongersnood.

4.”Mijn kind en gij die mij bemint,
vaartwel, nu sterf ik blijgezind”
Zo sprak zij zachte bewogen
met ene traan in haar ogen.
Zij gaf ne zucht en ene gil
En alles werd weerom doodsstil
Martha, vroeger toch zo lief en teer,
lag uitgestrekt, want zij was niet meer

.

Partituur * Een van de twee naar het wezengesticht *
      1. instrumentaal

 Bronnen:
liedblad nr 35 van Frans Jacobs
zangwijze: "La femme à la rose"

Tags:

Plaats een antwoord

HTML-code is niet toegestaan (pech voor SPAMmers)

HTML-code niet toegestaan
Form filling spam bots are redirected to the FormSpammerTrap.com web site.

Loading...

Verstuur uw reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Copyright © 1967-2024 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com