Het overlijden van H.M. Koningin Astrid (1935)

Het overlijden van H.M. Koningin Astrid

883 [A] H. Texier [C] Gaston Claret

Koningin Astrid is nu al dood
Zij die hielp velen uit nood.
Waarom moest zij van ons reeds heengaan
Kan een mens zo iets uitstaan?
Want zij werd ook door ieder geacht,
En dit kwam zo onverwacht,
En wij blijven nu weer ook alleen,
Met de Koning in droef geween.

Donker was het reeds,
de lucht overtrokken,
wat mocht dat zijn?
Ver van ons België,
daar was iets te treuren,
Wat mocht dat zijn?
Men hoorde de omroep
over de draden
van Radio,
en ’t noodlot kwam dan tot ons doorgedrongen:
zij is reeds dood.

Zij was ene vrouw,
eenieder mag ’t weten,
“Van een goed hart”.
Zij bezocht mensen,
die zaten te wenen,
in kommer en smart.
Zij troostte zieken
die lagen te kermen,
’t is nu gedaan.
Zij is uit ’t leven, maar niet uit gedachten,
denk er wel aan.

Een stilte kwam er reeds toen men het hoorde:
Astrid is dood.
En vele moeders van grote gezinnen,
Waar zij veel bood,
men zag ze reeds wenen, ze was hun redder,
nu is ’t gedaan.
Nu kon men in veel gazetten nog lezen
haar schone naam.

Als wij nog denken aan die schone dagen,
toen zij hier kwam,
en onze Koning zijn zo teergeliefde
In d’armen nam.
Toen was er vreugde maar nu zijn het smarten,
en een geween
want men bracht de vrouw van ook onze Koning
naar ’t kerkhof heen.

Nu is ’t gedaan met haar goedhartig leven,
België rouwt,
ook onze Koning en ook onze Prinsjes,
alles dat rouwt,
Zij is uit ’t leven maar niet uit gedachten,
zo’n brave vrouw,
want ieder mens die van haar hoorde spreken
was haar reeds trouw.