10

Het lied van Landru (1926)

Geplaatst door Johan op 8 juni 2006 in liedbladen, liedboeken, liederen, Over Moord & Rampen, Wereldoorlog |

Landru op zijn proces. Lied gevonden in het boek “Het moordlied in de Zuidelijke Nederlanden (XXe eeuw) – Julien De Vuyst – pag. 92. Hij noteerde het lied uit de mond van Julien De Wolf te Erpe rond 1970.

De franse kaalhoofdige moordenaar Landru – in zijn dorp gekend als Mr. Dupont – lokte tijdens de eerste wereldoorlog honderden weduwen met een advertentie waarin hij zich uitgaf voor rijke weduwnaar op zoek naar een vrouw. Dat lukte wonderwel omdat de meeste huwbare mannen ten oorlog waren getrokken en de weduwen niet makkelijk een man konden vinden.

De rijksten onder hen – minstens 10 – verdwenen tussen mei 1915 en januari 1919 in de oven van zijn Villa Ermitage in Gambais. Hij werd veroordeeld zonder enig tastbaar bewijs, en op 25 februari 1922 werd hij geguillotineerd. Jarenlang bleven velen geloven dat hij onschuldig was. Vlak voor zijn dood gaf Landru een schilderij cadeau aan zijn advocaat. Diens erfgenamen vonden dat in 1960 terug; achteraan stond een bekentenis: “ Je l’ai fait”.

LAndru in de beklaagdenbank volgens "Rotterdams Nieuwsblad" 9-11-1921

Landru in de beklaagdenbank volgens “Rotterdams Nieuwsblad” 9-11-1921

"De vrouwen van Landru" volgens "Rotterdams Nieuwsblad" 9-11-1921

uit "De Telegraaf" 31-01-1923

uit “De Telegraaf” 31-01-1923

Charlie Chaplin maakte in 1947 de film “Monsieur Verdoux” die op het Landru verhaal was geïnspireerd.

Dichter bij ons doet het denken aan Andras Pandy die ook minstens 6 lijken spoorloos deed verdwijnen, zij het door ze in het zuur “Cleanest” op te lossen.

Lied van Landru

Auteur: Onbekend
Menig mens roept om wraak in zijn harte
als men denkt aan de naam van Landru.
Hij die bracht zoveel lijden en smarten
maar hij staat ter verantwoording nu.

Hij die bracht veel ouders in’t geween
daar hun kind zo sporeloos verdween.
Geen der vrouwen dacht aan ’t gevaar
dat hen wachtte daar.
Zij waren maar pas in zijne macht
of hij heeft hen met een wreed gedacht
daar vermoord met eigen hand
en daarna verbrand.

In een jacht daar verbrand’ hij hun lijken,
niemand dacht er aan zo een wreedheid.
Geld en klederen van elke vrouwe
die verborg hij in de grond gelijk.

Hij die bracht veel ouders in’t geween
daar hun kind zo sporeloos verdween.
Geen der vrouwen dacht aan ’t gevaar
dat hen wachtte daar.
Zij waren maar pas in zijne macht
of hij heeft hen bloedig omgebracht
en hij leefde weerom voort,
rustig, ongestoord.

Voor Landru is het einde geslagen:
hij staat er thans terecht voor de schaar 1
en men stelde hem talrijke vragen
maar hij antwoordde niets, dien barbaar.

Men vroeg hem: “Waar zijn de lijken dan,
zeg het ons nu dat het nog ’n kan!”
Maar hij antwoordde hen sebiet:
“Zoekt ze, ‘k weet het niet…”
Maar God die geen moordenaars ’n spaart
zal hem nog wel vinden hier op aard.
Binnenkort wordt hij onthoofd,
van’t leven beroofd.

1 De vierschaar was een bloedige rechtbank in de middeleeuwen; de naam werd ook lang daarna nog gebruikt voor het Hof van Assisen, waar eveneens over leven en dood werd beslist.

Partituur * Lied van Landru *
      1. Wreed & Plezant *maart 2007*
      2. versie Albert Bol * Oorlogsslachtoffers *
      3. Till We Meet Again (fragment - opname tijdens WOI)

10 Commentaren

  • Henk Klaren schreef:

    Bijna een kwart eeuw geleden hoorde ik op de Vredenburgmarkt te Utrecht een klein oud mannetje zingen:
    ‘Landru wàs
    Een vrouwenmoordenaar
    Pak ‘m bij z’n kraag
    En schud ‘m door mekaar’
    Sindsdien zoek ik met tussenpozen naar de complete tekst en het verhaal achter deze toch wel fraaie woorden.

  • Johan schreef:

    De melodie van het lied over Landru – of althans het begin van de strofe en het hele refrein – herkennen we ook in “Slachtoffers van den Oorlog”, gezongen door Albert Bol en Jeanne Horsten (op piano begeleid door Henri Theunisse)

    Volgens het etiket van de 78T-plaat zou het gebaseerd zijn op “Till we met again”
    Dat is allicht de wals “Till we meet again” (1918) (Composed by Raymond B. Egan / Richard A. Whiting). Op plaatopnames circa 1950 is enkel het refrein overgebleven.

    • Johan schreef:

      Ondertussen vond ik de volledige versie van “Till we meet again” op de CD “The Great War 1914-1918” (2013) met “50 original recordings from the First World War Years” als lied nr 38, gezongen door Charles Hart en Lewis James. Het staat onder de liedbespreking als fragment nr. 3

  • Johan schreef:

    Over Landru vonden we nog een ander lied, “gedicht en gezongen door Eduard Declerck” (volgens Roger Hessel in “De filosofen van de straat”) op de wijze van “Reviens vers le bonheur” (zie “De droeve klacht van een deserteur“). Het beschrijft de misdaden van Landru zoals de marktzanger ze in de kranten had gelezen.

    HET SCHAVOT VAN LANDRU

    In Parijs was een zeker Landru
    Die bedreef zoveel misdaden nu
    Hij bracht menige vrouwen in schand
    En daarna ontnam hij hun het leven
    Om hun te verleiden weldra
    Lokte hij hun naar zijne villa
    En daarna bracht hij hun ter dood
    Wat een wreedaard groot.

    Refrein:
    Vervloekt gij laffe Landru
    Gij zult sterven op het schavot nu
    Gij hebt te veel misdaan
    Om op aarde hier nu nog te zwerven
    Ach God wat een wreedheid groot
    Elf menschen bracht hij daar ter dood
    Hij heeft hun daarna ook verbrand
    Voor hem wat ene schand

    Als hij hen dan ook had in zijn macht
    En dat hij haar zo ver had gebracht
    Als hij had al hun geld en hun goed
    Deed hij hen van de aarde verdwijnen
    Spoorloos waren zij weg op enen keer
    En men vernam van hun dan niet meer
    In zijn oven wierp hij hun lijk
    ’t is toch ijselijk

    Op een zekeren keer kwam ’t gerecht
    In Landru zijnen kelder terecht
    En zij vonden daar enen plas bloed
    En ook veel verkoolde mensenbeenderen
    Hij werd daar dan genomen vast
    En mede naar het prison gebracht
    Daar loochende hij alles af
    Want hij … (? wou geen straf)

    Nu is hij voor zijn misdaden groot
    Gestorven ja al op het schavot
    En nochtans loochent hij altijd voort
    Dat hij toch gene mensch had misdreven
    Hij werd gebracht voor de guillotine
    Waar duizende menschen stonden te zien
    Nu is hij voor zijn wreedheid groot
    Ja gebracht ter dood

     

    Partituur * Het schavot van Landru *
    instrumentaal

  • Johan schreef:

    Er blijkt momenteel een theaterproductie in de maak te zijn rond de figuur van Landru. Of de makers hiervan zich een beetje gebaseerd hebben op onze bevindingen weten we niet, we zullen moeten gaan kijken om dat te weten te komen. Ik vermoed van niet, want zij spreken van 283 dames die door zijn toedoen spoorloos verdwenen en dat is toch ongelooflijk veel meer dan het tiental die volgens het gerecht slachtoffer werden.

Plaats een antwoord

HTML-code is niet toegestaan (pech voor SPAMmers)

HTML-code niet toegestaan
Form filling spam bots are redirected to the FormSpammerTrap.com web site.

Loading...

Verstuur uw reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Copyright © 1967-2024 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com